Oh ja... We zijn nog steeds op zoek naar die ene synesthetische ervaring die de installatie teweeg zal brengen. Maar wat voor gevoel willen we bij de gebruiker nalaten? Wat voor boodschap willen we overdragen? Wat is het bestaansrecht van de installatie?
Nou wordt bij digitale synesthesie de computer als verlengstuk van je neurale netwerk gebruikt om een nieuwe brug te vormen tussen twee zintuigen. Ik vat de term digitale synesthesie erg letterlijk op. Als je de computer een verlengstuk van je zintuig is, wat voel je dan? En als het onderdeel is van een wereldwijd web, waar ligt de grens dan? Hoe ver reikt je gevoel als het internet onderdeel is van jouw brein?
 |
| Internet Mapping Project |
Het web is een snelweg van informatie. Dus als je het internet aan zou kunnen raken, wat zou je dan ervaren? Net als hoe een natuurlijke synestheet van chaotische muziek overweldigd wordt, zou je bij online synesthesie ook overweldigd worden door het ongefiltreerde kollosale netwerk.
 |
| Raum und Zeit album cover artwork |
Het internet is eigenlijk iets wat je helemaal niet aan kunt raken. In feite is het gewoon een hele boel elektronische impulsen die door kabeltjes onder de grond reizen. Onze computers verwerken de signalen tot plaatjes en geluiden. Het is alleen de afvoer van het systeem dat zichtbaar is.
Maar wat als je het alomvattende web kon voelen, is het dan eng, machtig of pijnlijk?
Het leek mij gaaf als je de gebruiker een lichte schok liet voelen. Alleen het per ongeluk elektrocuteren van de gebruiker en risico's voor mensen met hartproblemen of een pacemaker ga ik liever uit de weg. Overigens is het aanraken van een opengebroken netwerk kabel niet bepaald schokkend (ik heb dit getest).
Eng en machtig lijken mij echter wel belangrijk. Het internet is te interpreteren als een alomvattende onzichtbare entiteit, digitaal verweven met de natuur. Laat de gebruiker het onzichtbare zichtbaar maken. Ontdek de aanwezigheid van het virtuele wezen en laat je overweldigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten