16 mei 2014

Het Natuurlijke Internet

Het internet is een erg abstract begrip. Het uitbeelden ervan gebeurt vaak schematisch of door content op computers te laten zien. Door het te verwerken in een metafoor is het voor ons makkelijker om er een beeld bij te vormen. Ons conceptuele vermogen is namelijk fundamenteel metaforisch van nature.

Ik kan mezelf verwonderen over het gebruik van natuur in interactieve installaties. Het brengt ze tot leven. In een van mijn eerdere blogs heb ik het gebruik van de plant als sensor benoemd en aangeprezen. Toen vroeg ik mezelf af of ook wij planten op een originele manier in de installatie konden verwerken.

Zeewier en kabels

We hebben ons gebogen over de overeenkomst tussen draden en takken uit de natuur en de kabels waar het fysieke internet doorheen stroomt. Ik vond het een aantrekkelijke beeld maar de twee zijn niet geheel te vergelijken met elkaar. Ook vroegen wij ons ook af wat grond en lianen voor betekenis zou hebben voor de interactie.

Begin deze week schoot er dan toch iets omhoog. Het idee waar we mee zaten was dat de gebruiker door aanraking communicatie in een netwerk triggert, waardoor verschillende knooppunten op hun beurt een audio-visuele reactie teruggeven. Tijdens een bespreking zag ik deze abstracte knooppunten even niet als servers, maar als paddestoelen. Het netwerk van kabels maakt onderdeel uit van een enkel organisme.

Raak ons aan

De funky bosbewoners en het internet hebben onwijs veel met elkaar gemeen. Veel mensen weten niet dat paddenstoelen maar een klein gedeelte vormen van de schimmel. Het grootste gedeelte bevindt zich onder de grond in de vorm van schimmeldraden. Dat is met het internet ook zo. Het ondergrondse kabelnetwerk voedt de complexere online apparaten, en voegt ze samen tot een reusachtig organisme. De structurele overeenkomsten zijn onmiskenbaar.

Mycelium

Op het moment van spreken staat het nog niet vast, maar ik zie potentie in dit thema. De elektronische schimmel kan ons concept karakter bieden, iets wat naar mijn zegge nog ontbreekt. Laten we het onzichtbare wezen blootstellen aan de gebruiker en hen verleiden om het aan te raken.