Ik kwam dit filmpje tegen op de blog van het vak 'belevingsontwerp'. Zelf ben ik van mening dat de installatie zelf niet per se een hele goede is, maar de gedachte erachter vind ik wel erg interessant. Het feit dat elke toeschouwer zijn eigen unieke beweging/interactie achterlaat in het systeem roept een hoop associaties en mogelijkheden op.
Dit terugkoppelend op ons eigen proces zou je kunnen zeggen dat de input van onze gebruikers zou kunnen worden opgeslagen in de installatie. Deze leert hier op zijn beurt weer van en koppelt de opgeslagen gegevens later terug op de nieuwe toeschouwer. In mijn ogen ontstaat er dan een installatie die vrij letterlijk 'groeit' naarmate er meer mensen interactie mee aangaan.
In het filmpje zelf vind ik dat ze het vrij matig hebben toegepast. Ze scannen de bewegingen van de participanten en slaan deze op. Uiteindelijk worden deze bewegingen meegenomen in de animatie die zich afspeelt. Je speelt dus als het ware mee in de animatie.
Het meespelen zou ik graag zelf willen toepassen in onze installatie. Meespelen of meebouwen aan een groter geheel zorgt namelijk voor een bepaalde trigger bij de passanten, zij kunnen hun unieke bijdrage leveren aan een groeiend geheel.
Interessant!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten